شناسایی مولکولی و بهینه سازی شرایط تولید کراتیناز باکتری های تجزیه کننده کراتین جدا شده از خاک مزارع پرورش مرغ مرودشت

سابقه و هدف: پَر یکی از عوامل آلوده  کننده محیط زیست است که حدود 90 درصد وزن آن را صفحات  بسیار محکم کراتین تشکیل می دهد. تعدادی از باکتری ها، در حضور سوبسترای کراتین دار، توانایی تولید آنزیم کراتیناز را دارند. این مطالعه با هدف جداسازی باکتری های تجزیه کننده کراتین از خاک مزارع اطراف مرغداری‌های شهرستان مرودشت به منظور اندازه گیری فعالیت آنزیمی در سویه های برتر تجزیه کننده کراتین انجام شد. مواد و روش ها: تعداد 15 نمونه خاک از مزارع اطراف مرغداری‌های شهرستان مرودشت جمع آوری گردید. 7 جدایه باکتریایی بر روی محیط اختصاصی پَر رشد داده شدند. 5 جدایه که تجزیه واضحی را نشان دادند انتخاب و با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی و روش مولکولی شناسایی شدند. باکتری‌های مورد نظر تعیین توالی شدند و شماره خاصی در بانک ژنی به هر کدام از آنها با عنوان سویه‌ای جدید اختصاص داده شد. سپس هر 5 باکتری از نظر میزان تولید آنزیم کراتیناز نیز مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: تمامی جدایه ها متعلق به گونه های مختلف باسیلوس بودند. هر 5 جدایه قادر به تجزیه کامل پَر یا کراتین بودند. بیشترین فعالیت آنزیمی، 17.12 (واحد بر میلی لیتر بر دقیقه) متعلق به باکتری باسیلوس سرئوس سویه SKH1 گزارش شد. نتیجه‌گیری: گونه‌های مختلف باسیلوس در این پژوهش توانایی تولید آنزیم کراتیناز در حضور سوبسترای کراتینی را نشان دادند. ارزیابی میزان تولید آنزیم کراتیناز، جدایه های باکتریایی  نشان داد که همگی توانایی بالقوه در تیمار زباله‌های پَر را دارند.